Palas de Rei
Door: Rita & Huib
Blijf op de hoogte en volg Rita & Huib
10 September 2017 | Spanje, Palas de Rey
Dag 11;
Rustige start van de dag, ivm. De blessures hebben we besloten om de afstand wat in te korten. Het wordt 12 km ipv. 22. We willen niet de hele etappe overslaan en rustdagen nemen kan niet ivm. De eerder geboekte terugvlucht. Dus kiezen we voor dit alternatief.
Na een snelle rit gaan we in Hospital da Cruz van start, voortvarend pakken we het ritme weer op, we hebben al ontbeten dus kunnen we een flink stuk doorlopen. Het gaat prima. Het is een stuk rustiger dan de afgelopen dagen. De route loopt grotendeels langs de weg, dat vinden we nu niet zo erg want dat loopt makkelijker het is wel uitkijken voor het verkeer.
In Lestedo stoppen we voor koffie en thee. Met verbazing zien we een grote touringcar stoppen en daar komen allemaal rugzak toeristen uit voor hun camino wandeling!
We raken met enkele aan de praat, ditmaal Canadezen. Ze zijn altijd verbaast als je vertel dat je zo'n 230 km hebt gelopen.
Volgende stop, A Brea, tijd voor de lunch en de schijnbaar onvermijdelijke conversaties met mede lopers, welke van allerlei pluimage zijn, Schotse meisjes, oude Fransen, middelbare Spanjaarden enz.
Wel leuk maar het is vaak hetzelfde liedje, waar kom je vandaan?, waar ben je begonnen? Ach ja beter zo dan van die zwijgers.
Na diverse stempelposten komen we aan in Palas de Rei, onze eind bestemming. We zijn vroeg en hebben eerste keus, wie kiezen mooie kamer in Albergue San Marcos.
We houden ons rustig voor de rest van de dag.
Rita: het is mistig vanmorgen als we starten, ook behoorlijk frisser. Maar wel mooi! Veel spinnewebjes aan de bomen en paddestoelen. Na een poosje voel ik wat nattigheid aan mijn been en ik denk nog : goh, toch behoorlijk wat dauw! Maar het wordt steeds natter en dan blijkt dat het kraantje van mijn waterzak open staat. Drinken onderweg is voor mij altijd een ramp, dan moet je ook weer plassen, en dat is lastig. Goed gerust vanmiddag en zo meteen is het weer tijd voor een vinootje. OLH had toch ook iedere dag zijn wijntje.
Een uitspraak van mijn atheïst:
De heilige Maria, dat is toch die schoondochter van God?
Rustige start van de dag, ivm. De blessures hebben we besloten om de afstand wat in te korten. Het wordt 12 km ipv. 22. We willen niet de hele etappe overslaan en rustdagen nemen kan niet ivm. De eerder geboekte terugvlucht. Dus kiezen we voor dit alternatief.
Na een snelle rit gaan we in Hospital da Cruz van start, voortvarend pakken we het ritme weer op, we hebben al ontbeten dus kunnen we een flink stuk doorlopen. Het gaat prima. Het is een stuk rustiger dan de afgelopen dagen. De route loopt grotendeels langs de weg, dat vinden we nu niet zo erg want dat loopt makkelijker het is wel uitkijken voor het verkeer.
In Lestedo stoppen we voor koffie en thee. Met verbazing zien we een grote touringcar stoppen en daar komen allemaal rugzak toeristen uit voor hun camino wandeling!
We raken met enkele aan de praat, ditmaal Canadezen. Ze zijn altijd verbaast als je vertel dat je zo'n 230 km hebt gelopen.
Volgende stop, A Brea, tijd voor de lunch en de schijnbaar onvermijdelijke conversaties met mede lopers, welke van allerlei pluimage zijn, Schotse meisjes, oude Fransen, middelbare Spanjaarden enz.
Wel leuk maar het is vaak hetzelfde liedje, waar kom je vandaan?, waar ben je begonnen? Ach ja beter zo dan van die zwijgers.
Na diverse stempelposten komen we aan in Palas de Rei, onze eind bestemming. We zijn vroeg en hebben eerste keus, wie kiezen mooie kamer in Albergue San Marcos.
We houden ons rustig voor de rest van de dag.
Rita: het is mistig vanmorgen als we starten, ook behoorlijk frisser. Maar wel mooi! Veel spinnewebjes aan de bomen en paddestoelen. Na een poosje voel ik wat nattigheid aan mijn been en ik denk nog : goh, toch behoorlijk wat dauw! Maar het wordt steeds natter en dan blijkt dat het kraantje van mijn waterzak open staat. Drinken onderweg is voor mij altijd een ramp, dan moet je ook weer plassen, en dat is lastig. Goed gerust vanmiddag en zo meteen is het weer tijd voor een vinootje. OLH had toch ook iedere dag zijn wijntje.
Een uitspraak van mijn atheïst:
De heilige Maria, dat is toch die schoondochter van God?
-
10 September 2017 - 19:39
André Adriaansen:
Zo te lezen een goed besluit genomen om een gedeelte niet te lopen, heeft toch een mooie dag opgeleverd en hopelijk kun je morgen weer gewoon verder met de benentram.
Groetjes van ons, slaap lekker en morgen gezond weer op
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
