Dag 13

Vandaag naar het Titicacameer,
Het Titicacameer is het hoogst gelegen bevaarbare meer ter wereld. Het 165 km lang, 60 km breed en op het diepste punt 274 meter diep. En het ligt op ruim 3700 meter. Het is volledig zoet, de bewoners van eilanden en de omliggende dorpen en steden gebruiken het als drinkwater.
We rijden naar de haven in fietstaxi's, leuk, een stoet van 10 fietstaxi's door de stad.
Even inkopen doen voor de logeerfamilie. Rijst, pasta, suiker, kleurboek, potloden en springtouw voor de kinderen. We blijven overnachten bij een locale familie op het eiland Amantani.
Maar Eerst op weg naar Uros een eilandengroep gemaakt van riet waarop mensen wonen. Deze eilanden (68) zijn door deze mensen zelf gemaakt en zij wonen en leven er het hele jaar door.
Zij leven van de visvangst en natuurlijk het toerisme.
Het voelt vreemd aan om daar over heen te lopen, het eiland drijft echt en het beweegt onder je voeten en dan was het mooi weer!
Om de 15 dagen moet de bovenlaag van het eiland worden aangevuld.
De kinderen gaan daar ook naar school, dit gebeurt in een boot gemaakt van riet vergelijkbaar met de Kontiki van Thor Heyerdahl en daarop krijgen ze les van leraren die van het vaste land komen.
Op het eiland lopen ook dieren rond, we zagen ganzen, katten en een hond.
We krijgen uitgebreid uitleg over de achtergrond en levenswijze van dit volk.
Nadien varen we met een rieten boot naar een ander eiland van waar het, met een motorboot, drie uur varen is, naar onze eindbestemming van vandaag.
Aankomst op het eiland, de dames staan ons al op te wachten we krijgen allemaal een bloemetje, daarna krijgen we ons gastgezin toegewezen. wij verblijven bij de familie van Bonita. De "Homestay" wordt door de dames van het eiland georganiseerd. Ze gaat ons voor op de weg naar haar huis omhoog langs kronkelpaadjes en weilanden. We worden verwelkomd door haar man Evilio en zoon Ronaldo. Men laat ons onze slaapverblijven zien, we zijn nl. Samen met nog een stel, Dinie en Ad.
Het ziet er eenvoudig maar keurig uit.
Dan gaan we lunchen en geven wij de meegebrachte "kadootjes", die worden dankbaar in ontvangst genomen en ze zijn er, gelukkig, zichtbaar blij mee. De lunch is een eenvoudig maar smaakvol.
Groentesoep, Peruaanse aardappelen met groente en kop thee van munjo en coca bladeren. Na even wat bijkletsen met Dini en Ad, op een heerlijk plekje in
de zon en met een prachtig uitzicht!
Begeleidt Bonita ons naar de Plaza vanwaar we vertrekken voor een wandeling bergop, de top ligt op 4115 meter en heeft een sterk stijgings prc. Rita gaat niet meevoelt zich niet helemaal ok en doet samen met een paar andere een alternatief.
De klim is zeer pittig en in 1 uur stijgen we ruim 200 meter. Ik vind het behoorlijk zwaar vnl. Door de ijle lucht. Het uitzicht en de zonsondergang vanaf de berg is heel mooi.
Na terug keer gaan we met de hele groep eten. Ik eet niet zoveel, soep, want mijn darmen zijn wat van slag.
Het is erg gezellig en er wordt gevraagd om ons om te kleden in hun traditionele klederdracht, dat is lachen natuurlijk. Rita zag er schatting uit.
Na het eten nog een dankwoord van de organisatie voor onze komst, en dan brengt Bonita ons terug naar onze kamers.
Een geslaagd maar drukke en vermoeiende dag, tandjes poetsen en slapen. Morgen om 8 uur gaan we weer al op weg naar het eiland Tanquile, een uurtje varen.