Epiloog
Door: Rita & Huib
Blijf op de hoogte en volg Rita & Huib
18 September 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
We zijn thuis. Na 12 uur reizen zijn we dan eindelijk thuis en ik moet zeggen dat is wel lekker, je thuis, eigen bed ed.
Onze buurman Jeroen heeft goed voor de plantjes en de post gezorgd Vandaag de sleutel opgehaald en hopelijk is hij blij met zijn Spaanse Vino blanco!
We moeten nog wel wennen aan de "nieuwe routine". En dat betekent niet meer elke dag, Vroeg naar bed en vroeg opstaan, je rug zak controleren, ontbijtje scoren, lopen, de weg vinden, slaapplek vinden enz. maar je gewone leven weer oppakken.
Wat zo fijn is aan zo'n trekking is dat je alles wat er in de wereld gebeurt zo heerlijk kunt los laten, je staat op, eet, loopt, rust en slaapt, elke dag maar weer, Heerlijk! We kunnen het iedereen van harte aanbevelen.
We hebben van prachtige natuur, steden en dorpen mogen genieten, hele fijne mensen ontmoet van allerlei nationaliteiten, afkomst, arm, rijk, het deed er niet toe, er was maar één doel, de eind streep halen; Santiago de Compestela .
En de pelgrim bestaat niet, Je had de Alpaca's (zo noemde we de langste afstand lopers, mensen die soms maanden onderweg waren)
Snelgrims (Mensen die zo snel mogelijk wilde zijn), Psygrims (mensen die de camino liepen om hun leven (weer) op de rit te krijgen, sportgrims ( degene die het uit sportief oog punt liepen) religrims ( liepen om religieuze redenen), Luigrims ( liepen de laatste 100 km.)
enz.. iedereen had zijn of haar reden om dit te volbrengen.
We denken nog wel eens terug aan de jongeman uit Salerno (had zulke zere voeten) heeft hij het kunnen volbrengen? Onze jonge Fransmannen die alles hadden opgeven, huis, werk. Hebben ze rust kunnen vinden en wijsheid, wat verder te doen met hun leven.
De oudere dame uit Quebec, met de verkeerde schoenen, heeft ze het gehaald?
De twee Duitse vrouwen, die hem al voor de vierde keer liepen, is het nog steeds zo leuk? De vrouw uit Nederland die verkeerd liep en was gevallen, heeft ze het volbracht? En dit zijn nog maar enkele van mensen en verhalen die we onderweg van dichtbij mochten meemaken en beleven.
Terugkijkend hebben we een mooie en enerverende trekking gemaakt, veel meegemaakt, mensen ontmoet, grenzen van onszelf verkend en tegen gekomen!, Onze relatie verdiept, je leert elkaar echt nog beter kennen onder de omstandigheden. We zijn er rijker en sterker uitgekomen, Fysiek, geestelijk en als stel.
Onze buurman Jeroen heeft goed voor de plantjes en de post gezorgd Vandaag de sleutel opgehaald en hopelijk is hij blij met zijn Spaanse Vino blanco!
We moeten nog wel wennen aan de "nieuwe routine". En dat betekent niet meer elke dag, Vroeg naar bed en vroeg opstaan, je rug zak controleren, ontbijtje scoren, lopen, de weg vinden, slaapplek vinden enz. maar je gewone leven weer oppakken.
Wat zo fijn is aan zo'n trekking is dat je alles wat er in de wereld gebeurt zo heerlijk kunt los laten, je staat op, eet, loopt, rust en slaapt, elke dag maar weer, Heerlijk! We kunnen het iedereen van harte aanbevelen.
We hebben van prachtige natuur, steden en dorpen mogen genieten, hele fijne mensen ontmoet van allerlei nationaliteiten, afkomst, arm, rijk, het deed er niet toe, er was maar één doel, de eind streep halen; Santiago de Compestela .
En de pelgrim bestaat niet, Je had de Alpaca's (zo noemde we de langste afstand lopers, mensen die soms maanden onderweg waren)
Snelgrims (Mensen die zo snel mogelijk wilde zijn), Psygrims (mensen die de camino liepen om hun leven (weer) op de rit te krijgen, sportgrims ( degene die het uit sportief oog punt liepen) religrims ( liepen om religieuze redenen), Luigrims ( liepen de laatste 100 km.)
enz.. iedereen had zijn of haar reden om dit te volbrengen.
We denken nog wel eens terug aan de jongeman uit Salerno (had zulke zere voeten) heeft hij het kunnen volbrengen? Onze jonge Fransmannen die alles hadden opgeven, huis, werk. Hebben ze rust kunnen vinden en wijsheid, wat verder te doen met hun leven.
De oudere dame uit Quebec, met de verkeerde schoenen, heeft ze het gehaald?
De twee Duitse vrouwen, die hem al voor de vierde keer liepen, is het nog steeds zo leuk? De vrouw uit Nederland die verkeerd liep en was gevallen, heeft ze het volbracht? En dit zijn nog maar enkele van mensen en verhalen die we onderweg van dichtbij mochten meemaken en beleven.
Terugkijkend hebben we een mooie en enerverende trekking gemaakt, veel meegemaakt, mensen ontmoet, grenzen van onszelf verkend en tegen gekomen!, Onze relatie verdiept, je leert elkaar echt nog beter kennen onder de omstandigheden. We zijn er rijker en sterker uitgekomen, Fysiek, geestelijk en als stel.
-
18 September 2017 - 19:18
Sandra:
Wat mooi geschreven weer! Ben ook blij dat jullie weer thuis zijn. Spreken binnenkort weer eens af. Geniet van elkaar, jullie huis en nog veel meer wat erbij hoort. xx -
18 September 2017 - 19:31
Anja En Karel:
Wat een mooie afsluitende woorden!
-
18 September 2017 - 21:27
André AdriaansenHaardries.:
Toen ik dit las kon ik mee genieten van jullie mooie tocht, fijn dat jullie er zo van genoten hebben en nu weer genieten van je eigen bedje pluim. -
19 September 2017 - 11:52
Rianne Van Steen:
Wat een enthousiasme zit er in jullie verslag! Deze herinneringen kunnen jullie nog wel een tijdje in jezelf meevoeren. Ja, als je zo op jezelf wordt teruggeworpen is niets verder meer belangrijk. Geniet nog maar lekker na van jullie pelgrimstocht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
