Slecht geslapen hotelkamer was klein en gehorig. Rita heeft veel last van een verkoudheid. De temperaturen verschillen hier enorm, word je niet verkouden dan krijg je wel last van je maag. Afijn we weg gaan op naar het, wat mij betreft, het hoogte punt van onze reis, Machu Picchu ( de oude berg ). Machu Picchu ligt op slechts 2400 meter en is gebouwd tussen 1438 en 1472 en werd verlaten omsrteeks 1550 gedurende de tijd van de conqustadores. en is nooit ontekt door de spanjaarden.
Het is herontdekt in 1911 door Hiraim Bingham. bij toeval, hij reisde door Peru en een gids vertelde hem dat een kennis, die postbode was, een verlaten incastad wist, Bingham kocht de informatie over deligging van de postbode voor een Soles en de rest is geschiedenis. De stad was verlaten en overwoekerd door jungle, On half zeven vertrekken we per bus, een rit van 20 min. Naar mate het eindpunt nadert loopt de spanning op het lijkt wel een schoolreisje. Eindelijk zijn we er, nog een stuk lopen, we zijn op tijd voor de zonsopgang, en daar is het Machu Picchu in vol ornaat, omringd door wolken flarden! Het lijkt wel een sprookje! Daar sta je dan en alles wat je op foto's, film of tv hebt gezien valt in het niet tov. Van de werkelijkheid. Niet te beschrijven, geweldig, fantastisch, betoverend, magisch, enz, enz. Het is, dankzij het vroege uur nog niet druk, het bezoekers aantal kan oplopen tot wel 5000 of meer, we wachten op de zonsopkomst. Dan breekt de zon door, over de omliggende bergen, je wordt er stil en een beetje emotioneel van. Maar niet te lang je wilt zoveel mogelijk vastleggen voor later dus aan de slag maar niet vergeten te genieten! We hebben een gids maar die is, helaas, niet al te best. Rita en ik besluiten al snel de groep te verlaten en zelf op pad te gaan, door mijn leeswerk weet ik precies waar ik naar toe wil, om te zien en vast te leggen. Rita is helaas nog steeds niet lekker en we vervolgen gericht onze weg. En zien alles wat we willen, behalve de zonnepoort die is te moeilijk op tijd te bereiken, kost nl. 3 uur heen en terug. Na aantal uren te hebben rond gelopen besluiten we naar het terras te gaan en wat te drinken. Na enige tijd voegen andere groepsleden zich bij ons. Napratend over deze unieke ervaring rusten we wat uit en nemen dan de bus terug. In het hotel aangekomen bekijken we de mail om te zien of er reacties zijn op ons weblog en kijken we op Facebook. Ook lezen we het laatste nieuws. Rita is nog steeds wat misselijk hopen dat ze vannacht goed kan slapen. Ik ga wat eten, Rita heeft geen trek, samen met wat andere groepsleden. Ik houd het bij een sandwich en verse ananassap, andere kiezen voor cavia en bier. Vreemd zo'n beestje met kop en al op een bord te zien liggen.
Op naar het station en met de Perurail naar Cuzco. De totale reis duurt ongeveer 4 uur. De treinreis is mooi, tussen het hoge Andesgebergte door.
Onderweg is er een modeshow door het treinpersoneel. Dat zie ik de NS nog niet doen.