Redelijk geslapen, slapen gaat hier op deze hoogte met horten en stoten. Ik ruik het ontbijt al. Pannenkoekjes, ei en brood deze keer. We pakken onze spullen en nemen afscheid van onze logeerfamilie , nog een paar foto's en op naar de haven waar we door Bonita, onze gastvrouw, worden uitgezwaaid. Het is een uurtje varen naar Tanquile. Daar maken we een prachtige wandeling van twee uur, onderweg mooie en uitdagende wandelpaden op ruim 3900 meter en prachtige vergezichten. We lunchen aan een strand, heerlijke quinoa soep en een omelet. Vervolgens varen we in ongeveer 3 uurtjes terug naar Puno.
Na een gesprek met de reisleider en natuurlijk ook onze eigen vermoedens
Hebben we besloten de Lares trail niet toelopen. Het risico dat we hem niet uitlopen en/ of. Het risico dat de inspanning een te grote belasting kan zijn voor de rest van de vakantie.heeft ons dit doen besluiten.
We hebben onze beslissing gevierd in een gezellig cafe in Puno met een aantal Pisco-Sours. In het cafe kwamen we toevallig Peter Paul tegen, een man die we op Schiphol ontmoet hebben en die, op zich zelf ongeveer dezelfde reis maakt. Het werd nog gezelliger dan het al was. Het leuke van vakantie is die onverwachte ontmoetingen.